برای کنار هم گذاشتن واژه ها٬ دست قلمم بیش از آنچه فکر کنی خالی است… و

بیش از آنچه فکر کنی احساس می کنم به نوشتن مجبورم ! شاید این هم خاصیت ِ

داشتن این صفحه ی مجازی است ؛ میان جاده که می آمدم ، سرم پر از فکر بودفکرهایی

از آن دست که به هر نیمه ای که می رسیدماحساس می کردم بیش از این رخصت پیش

رفتن ندارمچیزهایی مثل ِِ:

                 آینـــــــــده

                                رفتــــــــن

                                            مانــــــــــدن

حالا اما اندیشه ای نیست برای به واژه آوردن.

نظرات شما عزیزان:

ژيلا

ساعت11:54---28 مهر 1391

[وب سایت]

دیوار ها هم عاشق می شوند !
یادگاری ننویسید ...
اگر قصد برگشتن ندارید

قشنگ بودعزیزم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: